Thriller leestips van Michael Berg
Afgelopen zomer brachten we voor een deel door in Frankrijk. We verbleven eerst in de Corrèze waar we een huisje huurde van de vertaler die aan een Franse vertaling van mijn boek Het meisje werkt. Helaas zat het weer niet mee. Na een week namen we afscheid en vluchtten we naar het zuiden, op zoek naar de zon. Niet veel later reisden we gebruind en tevreden terug naar het noorden, naar de Creuse, de streek waar ik bijna veertien jaar woonde en waar ik begon met schrijven. We maakten een rondje door de buurt. Toen we langs mijn oude huis reden viel de regen met zulke bakken uit de hemel dat ik geen zin had om uit te stappen, dus reden we door. Een paar dagen later waren we alweer terug in Nederland.
Door de vele regen was het een beetje een rommelige vakantie. Maar gelukkig hadden we stapels boeken bij ons. Ik had vooral thrillers meegenomen. Die lees ik alleen maar als ik niet zelf aan het schrijven ben. Bovenop op de stapel lag de winnaar van de Gouden Strop 2021: Bloedsteen van Bernice Berkleef. Een terechte winnaar wat mij betreft. Een jonge vrouw wordt samen met haar oude vader opgepakt op verdenking van illegale export van juwelen. Als gevolg van alle commotie overlijdt de vader. De dochter wordt vrijgelaten, maar haar bezittingen worden geconfisqueerd. Ze reist naar Java om het geheim van haar vader – die in een Jappenkamp heeft gezeten – te ontrafelen. Een spannend en intrigerend verhaal, en door de geschiedenis van het koloniale verleden steek je er ook nog iets van op.
De winnaar van de Schaduwprijs (de prijs voor het beste spannende debuut) was ook niet te versmaden. Met Klaverblad bewijst Floris Kleijne dat hij een thrillerschrijver is waar we nog veel van zullen horen. Het boek is losjes gebaseerd op de grootste vastgoedfraudezaak in de Nederlandse geschiedenis. Het boek leest als een trein en het is onthutsend om te zien waartoe de vastgoedsector in staat is. Verder las ik Verdwenen van Ingrid Oonincx. Ik heb bijna al haar boeken gelezen en dit vond ik het beste. Het gaat over de spannende zoektocht van een jonge journaliste naar haar verdwenen vader. Het is filmisch en vlot geschreven, en het is ook erg spannend. Kortom: een aanrader.
Ook een aanrader vond ik Schaduwleven van Kim Moelands. ‘Roman’, staat op de cover, maar omdat ik Kim toch vooral ken als thrillerauteur las ik het boek als een thriller. Spannend is het zeker, maar het is vooral schokkend. Schaduwleven laat zien wat een man met een narcistische persoonlijkheidsstoornis kan aanrichten. Het boek had een nogal turbulente ontstaansgeschiedenis, maar Kim Moelands mag trots zijn op het uiteindelijke resultaat. Op de stapel lag ook Perfecte resten van Helen Fields. Volgens mij is het haar debuut. Het is het begin van een serie met Luc Callanach en Ava Turner in de hoofdrol, twee gedreven rechercheurs in Schotland. Een must-read voor lezers die houden van ‘donker, dodelijk, griezelig en aangrijpend’, zo schreef Het Parool. En daar sluit ik me bij aan.
Terug van vakantie begon ik aan De Noordzeemoorden van Isa Maron. Het is een vierluik uit 2015 dat ik destijds maar halfhalf heb gelezen. Ten onrechte. De boeken verdienen alle aandacht. Kraakhelder proza, gruwelijke misdrijven en sterke psychologie. Ik heb nog twee delen te gaan. Daarna ga ik zelf weer schrijven.
