Dubbelinterview met Michael Berg en Isa Maron

De komende tweeënhalve week staan in het teken van moord, verraad, complotten, achtervolgingen en alle andere denkbare thrilleringrediënten. Voor Michael Berg is het een extra spannende dag omdat hij met zijn laatste boek Broertje genomineerd is voor de Gouden Strop. En Isa Maron werkt na het afronden van haar Noordzeemoorden-serie (auch auf Deutsch erhältlich) aan een nieuwe thriller, dus beide verkeren in spannende sferen. Een uitgelezen moment om elkaar aan de tand te voelen over thrillers en hun vak. Veel leesplezier!

Berg: Wat heb je liever, een plaats in de bestseller 60 of een mooie recensie in een grote krant?

Maron: ‘Als ik moet kiezen: de bestseller 60. Een mooie recensie van een betrouwbare kenner, die door veel mensen gelezen wordt, is me ook heel wat waard, maar dat is de mening van één iemand. Een plek in de bestsellerlijst betekent dat veel mensen je boek lezen, en aan elkaar vertellen dat je boek de moeite waard is om te kopen. Dat vind ik de mooiste waardering: een grote groep mensen die enthousiast is over je werk.

Berg: Je hebt onlangs een Storytel Original geschreven. Wat is het verschil tussen een serie die je speciaal als luisterboek schrijft en een thriller als boek? En welke van de twee heeft je voorkeur?

Maron: ‘In een luisterboek kun je niet even terugbladeren om te kijken hoe iets ook alweer zat, dus het verhaal moet heel duidelijk zijn. Ook zijn handelingen, dynamiek dus, fijner om naar te luisteren dan lange beschrijvingen. Een Storytel Original bestaat uit tien delen. Het verhaal moet in gelijke stukken geknipt worden en elk deel moet met een cliffhanger eindigen. Een luisterserie houdt het midden tussen boek en scenario. Ik kan niet kiezen wat ik leuker vind, als het aan mij lag schreef ik van alles: boek, luisterserie, scenario.’

Maron: Je bent verhuisd van Frankrijk naar Nederland. Veel van je verhalen spelen zich – deels – in Frankrijk af. Ga je de lezer nu vaker meenemen door Nederland of blijf je toch in gedachten een beetje in Frankrijk?

Berg: 'Ik blijf voorlopig lekker in Frankrijk. Dat is en blijft mijn tweede vaderland. Ik ben er gaan wonen om te schrijven en als ik nu nieuwe verhalen bedank dan spelen die zich automatisch in Frankrijk af. Maar zeg nooit nooit. Ieder verhaal krijgt zijn eigen arena. Maar voorlopig is dat Frankrijk.'

Berg: Je maakt deel uit van de Moordwijven. Is dat voor de gezelligheid of is het bewuste keus om jezelf beter in de markt te zetten?

Maron: ‘Samen ben je sterker dan alleen. We doen regelmatig een Moordwijven lunch bij een boekhandel of bibliotheek. We signeren samen. We geven samen lezingen. Als groep trekken we meer publiek. We delen ook elkaars berichten op sociale media, besteden aandacht aan elkaars boeken. Neem niet weg dat het ook gewoon gezellig is. Even chatten met de Moordwijven is mijn variant van het praatje bij de koffiemachine op het werk.’

Maron: Vind je dat een thriller van de eerste tot de laatste bladzijde bloedstollend moet zijn? Of is een subtiele dreiging die opbouwt tot een spannende climax ook thrillerwaardig?

Berg: ‘Ik ben van de subtiele opbouw. Natuurlijk moeten er af en toe bloedstollende passages zijn, maar om dat nu een heel boek te trekken lijkt me wat veel van het goede. Dan ga je als lezer stuiteren. Ik vind het prettig als de schrijver het doseert. Maar aan het eind van de thriller moet er natuurlijk wel het nodige vuurwerk zijn of een enorme verrassing.

Berg: Hou je met het schrijven rekening met de wensen van het publiek? Met andere woorden, probeer je een pageturner te schrijven of probeer je zo eigenzinnig mogelijk te zijn in de hoop dat je daarmee opvalt?

Maron: ‘Ik denk dat het elkaar niet uit hoeft te sluiten. Ik probeer een origineel verhaal te schrijven en daarin ben ik best eigenzinnig. Tegelijkertijd probeer ik wel bewust veel spanning te creëren. De lezer mag lekker lui op de bank liggen lezen, maar mijn bedoeling is het om je uiteindelijk op het puntje van je stoel te krijgen.’

Maron: In jouw boeken spelen maatschappelijke thema’s vaak een rol. Vind je dat noodzakelijk?

Berg: ‘Nee, niet noodzakelijk, maar je hoeft ze ook niet te schuwen. Het mooie van een thriller is dat je verhaal in iedere arena kan spelen. Wraak en eerzucht en moord en doodslag komen heus niet alleen in huiselijke kring voor. Een thriller is een genre dat bij uitstek geschikt is om maatschappelijke thema’s aan de orde te stellen. In de wereld zijn een hoop misstanden en daarmee per definitie een hoop slachtoffers. Thrillers gaan over de strijd tussen goed en kwaad. Dat is wat volgens mij de mensen willen lezen. Het is ook niet zo raar dat veel thrillerauteurs journalisten of advocaten zijn, mensen die de schaduwzijden van het bestaan kennen.’

Berg: Je bent bestuurslid van het Genootschap van Misdaadauteurs. Hoe staat de Nederlandse thriller er voor en hoe kan het (nog) beter?

Maron: ‘In omzet is het spannende boek een heel grote categorie. Een van de kurken waar het hele boekenvak op drijft. Toch is er weinig aandacht voor. In Duitsland en Engeland heb je grote spannende boeken festivals, waarvoor mensen uren in de rij staan om kaartjes te kunnen kopen. Ik gaf daar laatst een lezing voor 150 mensen. In Nederland lukt het maar niet om zoiets van de grond te krijgen. In het buitenland zie je ook dat thrillerauteurs met evenveel nieuwsgierigheid behandeld worden als literaire auteurs. In Nederland zie je zelden een thrillerauteur op televisie. Er is naar mijn idee te weinig interesse voor de grote groep goed presterende, maar minder bekende auteurs. Dat is jammer, want de boeken van deze auteurs verdienen een groter publiek. Als de lezer niet weet dat het boek bestaat, kan die het ook niet kopen. En dat de lezer die boeken wil kopen blijkt wel uit de grote omzet van de categorie.

Gelukkig worden er wel veel goede Nederlandse thrillers geschreven. Het aanbod is groter en de kwaliteit is beter geworden. Er zijn steeds meer inzendingen voor de BookSpot Gouden Strop en Schaduwprijs en mijn indruk is dat de jury’s het steeds moeilijker hebben om een keuze te maken.’

Maron:  Je staat met Broertje op de shortlist voor de BookSpot Gouden Strop. Wat zou het voor jou betekenen om die prijs te winnen?

Berg: ‘Heel veel. Behalve de eer geeft zo’n prijs de verkoop van het boek natuurlijk een enorme boost. Toen ik de prijs 5 jaar geleden won met Nacht in Parijs stond ik 15 weken in de Bestseller 60. Dat is me daarna nooit meer gelukt. Sterker nog: ik heb er geen week meer in gestaan. Dus duim ik me nu (ik beantwoord deze vraag enige dagen vóór de uitreiking) suf dat ik de BookSpot Gouden Strop 2018 mag winnen. Overigens duimt de uitgever net zo hard mee.’

Maron: Je werkt vast al aan een volgend boek. Kun je een tip van de sluier oplichten?

Berg: ‘Nou een tipje dan. Mijn nieuwe boek gaat over een Engelse bestsellerauteur met een writersblock die voor de zomermaanden een gîte huurt op een heuvel in de Vaucluse en vanaf haar terras ooggetuige is van een moord bij de buren. Meer zeg ik er niet over. Deze zomer reis ik naar de plek toe om sfeer te snuiven en rond te kijken en volgend jaar moet het boek in de winkel liggen.’

Michael Berg brak door bij het grote publiek met Nacht in Parijs, waar hij in 2013 de Gouden Strop mee won. Met Het meisje op de weg bevestigde hij dat hij tot de absolute top van Nederlands thrillerschrijvers behoort, het boek was genomineerd voor de Hebban Award voor Beste Thriller, de Diamanten Kogel én de Gouden Strop. Broertje is zijn meest ambitieuze en tegelijkertijd meest persoonlijke thriller.

Isa Maron debuteerde met Passiespel, dat werd verkozen tot Beste Nederlandse Vrouwenthriller. Met De Noordzeemoorden­-serie (Galgenveld, IJskoud, Ritueel, Eindspel) schaarde ze zich definitief bij de beste thrillerschrijfsters van Nederland.